جودِ جواد

ز جود و رحمت خود ،  معبري براي خدا

به علم و پاكي و زهدت جهان به حيرت ماند

نگاهبان هستي احكام دين، به روزگار جفا

چه ديده عمة تو ، از شهادتت به خدا

به روز سوم ميلاد ، گفته اي تو ذكر و ثنا

به خرديت نگرند ، سروري تمام و كمال

تو اكملي به علم و فقاهت و جود و سخا

درخت سدر چو بيند ،  نشان رحمت تو

پراكَنَد ثمرش را، تويي نمود مهر و صفا

چه حكمتي است خدا را به عمر پر ثمرش

غريب مانده  در اين زندگي ، نديده وفا

به دست پاك تو چشمان ما شفا يابند

به پاي بوس تو ياران روند سوي رضا(ع)

چو از دعاي تو نرم است قلب عاصي ما

دعا نما به نگاهي ، كه رو كند به سما

جواب دشمن دينت به عشق مي دادي

به ما نگاه لطف نما ، عمرها رود به فنا

چشيده اي تو جفا و ستم ، عزيزخدا

به ظلم دشمن غدّار ما ، نباش رضا

بخواه عزت ما  ، تا مُحِبِّ او باشيم

مُحِبُّ وياري حق مي شود مسير غنا

زماست همّت و از روح تو جوانمردي

دعاي خير خودت معبري نما به رضا

تير 92