آرزو ها  ، درد و مرهم

ورود ریاست جدید مرکز و آموزش شیوه های عملی مدیریت

 در جهت انجام فعالیت های مرکز و خوابگاه نیازمند ارتباط هایی با اداره کل اموزش و پرورش خراسان بودیم ، در یکی از همین ارتباط ها فهمیدیم که ریاست مرکز تربیت معلم پسران تعیین و ابلاغ حضور در مرکز یافته است.

وی بر اساس شیوۀ مدیریتی خود به صورت ناشناس به جمع دانشجویان آمده بود ولی خود را معرفی نکرده ، سعی در کسب اطلاع از روند فعالیت های مرکز به صورت مستقیم و بدون واسطه داشت.

از آنجا که چهره ای جوان و شاد داشت واختلاف سنی وی با دانشجویان زیاد نبود، و از طرفی محدودیت های ورود و خروج کمتر وجود داشت ، اعضای خانواده دانشجویان به راحتی  می توانستند  به خوابگاه وارد شده و با اقوام و نزدیکان خود ملاقات داشته و یا حتی صرف غذا داشته باشند،حضور وی در مرکز و بین دانشجویان برجسته نمی شد.

وی اولین گفتگو ها را با ما آغاز کرد و تعهّد گرفت که فعلاً حضور وی به دیگران اعلام نشود، تا بتواند اطلاعات دقیقی از موقعیّت ها و افراد به دست آورد.

رئیس جدید شیوۀ کاری و برخورد های ما را هم زیر نظر داشت و از دیگران در بارۀ ما مطالبی شنیده بود.

بالاخره از طرف معاونت آموزشی مرکز اعلام شد که جلسه معارفۀ رئیس جدید در سالن اجتماعات برگزار می شود ، وقتی که بچه ها هم در جلسه معارفه چهرۀ وی را مشاهده نمودند به نظرشان آشنا آمد.

آنها چهرۀ مؤدّب و صمیمی  وی رابه یاد داشتند که نمایی از آرامش و امنیت بود، ایمان و تعهدش نفوذ خاصی داشت، اکثراً در نمازهای جماعت شرکت کرده و به دیگران و حتی دانشجویان اقتدا می کرد و گاه در خوابگاه سرپرستی می خوابید ، همراه با بچه ها از غذای معمولی خوابگاه دانشجویان می خورد، و به حرف ها و درد دل های دانشجویان گوش می داد و سعی در رفع نواقص و موانع داشت ، وی تا آنجا دانشجویان را همراهی می نمود که گویی مکان و مأوایی برای زندگی خود ندارد، و بدین صورت رمز موفقیت وی رقم خورد وجایگاهی متعالی برای رفتارهای انسانی خویش به نمایش گذاشت و خود الگو واسوه ای متعالی برای رفتار دانشجویان شد .

اغلب دانشجویان از این هدایت های عملی خاطرات خوشی داشته وزمینه ای مناسب برای تغییرات رفتاری آنان فراهم می شد و بر آرامش و صمیمیت محیط مرکز می افزود.