همره آلام و غم ها

 

در مسیر پاک بودن، همرهان را رهنمایی

مهد هر دانش ، ضمیرِ پویشِ آلاله هایی

از صدایِ قلب تو ،هر واژه ای معنی بگیرد

همرهی با هر ترنم ، وام گیرد ، هرصفایی

چهره ات چون برفروزد بامحبت خو بگیرد

غم به رو ،کی آورد تا باشدش مهرو وفایی

بر جبین خاطراتت ،  صد هزاران راز داری

نور می پاشد به هنگامی که ما را  رهنمایی

اشکِ زیبایت چو دیدم همرهی از غم گرفته

آن غمی کزوصف آلامش بهم ریزد، سرایی

ای معلم چهرۀ محبوبِ تو ،  ماند به هر دل

چون وصالِ حق بدانی پوچ باشد هر چرایی

گفته آید راهِ تو درهر زمان مرضیِ حق است

کس ندارد این سعادت، همرهِ محبوب مایی

متکی بر انبیا داری ونورِهرمحیطِ غم سرایی

دردلِ هرعاشقی مانده است این رازِ خدایی

 

تیرماه 87