بنام خدا

فرهنگ نماز

 

آشناي غريبي است، همواره همراه آدمي است، سبب آرامش اوست ،وسيلة ارتباط و تقرب است ، اورا به معراج مي رساند و قالبي براي زمزمه عاشقانه با معشوق است .

اگر كسي بخواهد زمينه هاي ارتباط با حق ، دين و دين باوري را تقويت كند بايد در جهت فرهنگ نماز بكوشد ، تا اين ريسمان محكم الهي را استحكام بخشد و مسير عروج آدمي را فراهم سازد .

تقويت فرهنگ نماز ، يك فعاليت فيزيكي نيست كه تابع فرمول و راه و روش خاصي باشد.

تقويت اين فرهنگ ، رسيدن به بايد ها و پرهيز از نبايد ها است و در اصل تذكر به پايه و ريشه آدمي است كه خداوند اورا به فطرت الهي خويش خلق نموده است و بر قامت رثاي او لباس آدميت پوشانده و سپس بر اين معجزة خلقت لفط پر معناي فتبارك الله احسن الخالقين خطاب نموده است .

پس تقويت فرهنگ نماز ، تقويت اصل عزت و اقتدار مسلمان است كه خداوند بزرگ نخواسته است ضعف بندة خويش را نظاره كند و همواره به قوت و تعالي او نظر داشته است .

اين چنين است كه رحمت بي منتهاي الهي بر اين تعلق مي گيرد كه رفتار آدمي در قالب رضاي خويش جلوه گر شده و استوانة پر عظمت هدايت را در وراي رضايت خود ، از خدا بجويد ، تامگر لايق سجده اي گردد كه خداوند والا مرتبه بزرگوار امر به اجابت آن داشت و عابد چند هزار ساله اي به نكات خاصي در اين مخلوق نگريست و در مقابل عظمت آن آفرينندة بزرگ لحظه اي درنگ نمود ، حالٍ ما هم ، همين حكم را دارد.

 رعايت ، استقامت و اقتدار ، تاييد تعالي انسان است و درنگ شك و ترديد ، تاييدي به سخن رانده شده اي كه آدمي را به آزمايشگاه عمل مي برد تا به خداوند خويش بنماياند كه او هم مي تواند سخني داشته باشد .

پس تقويت اين فرهنگ و قدرت ساخت بالهائي روحاني براي آدميت انسان خود تعهدي است كه هر فرد بزرگواري براي صلابت خويش و جامعة خود خواهد داشت .

و چنين دريافتي باعث شد كه قلم بر لوح سفيد كاغذ بنگارد كه بخوان و بدان و عمل كن كه انسان در بهترين تقويم آفريده شده و پاسداري از اين نعمت ارزشمند احتياج به سپاسگزاري و طلب هدايت از خداوند رحيم دارد .

و نماز جايگاهٍ چنين عظمت و الفباي پر بركت سپاسي است كه خداوند به جهت هدايت انسان انشاء نموده است و به اقامة آن امر نموده است .

چه خوب است كه در عظمت و بزرگي خويش شك نكرده و به اين آويزة محكم چنگ زنيم .بديهي است كه همواره به استعانت از اين آويزه محكم نيازمند خواهيم بود .